İlkbahar yeni gelmiştir. Uzun kış uykusundan henüz uyanan kaplumbağa Verne ve arkadaşları, hiç tahmin etmedikleri bir tabloyla karşılaşırlar. Uykuya yatmadan önce doğal yaşam alanları olan ormanın ortasına yüksek ve yeşil bir çit yapılmıştır. Ne olup bittiğini anlamaya çalıştıkları sırada ortaya fırsatçı rakun RJ çıkar. Yeşil çitin ötesindeki dünyanın “iyi ve kaliteli hayata açılan kapı” olduğunu söyler. Orada yaşamak için yemek yerine, yemek için yaşayan ve adına insan denilen tuhaf yaratıklar yaşamaktadır. RJ’nin iddiasına göre, insanlar için ‘bu kadarı bana yeter’ diye bir kavram asla yoktur. Her zaman yetmediğini düşünüp daha fazlasını isterler.
Güzel konuşmasını bilen karizmatik rakun RJ’ye kuşkuyla bakan ve biraz da kıskanan ihtiyatlı kaplumbağa Verne ise, çitin bu tarafında kalarak ailesinin güvenliğini korumaktan yanadır. Ancak RJ çitin öbür tarafına mutlaka geçilmesi konusunda ısrarcıdır. Korkacak bir durum olmadığını; aşırı hoşgörülü insan komşularından büyük kazançlar elde edebileceklerini söyleyerek hayvan dostlarını ikna etmeye çalışır. Aslında bu kadar ısrarcı davranmasının kendince başka sebepleri vardır ama onları gizlemeyi tercih eder.
Başlangıçta birbirlerine karşı kuşkuyla yaklaşan fırsatçı RJ ile ihtiyatlı Verne arasında zamanla sıradışı bir dostluk oluşacak ve çitin öbür tarafındaki yepyeni ve tuhaf dünyayı keşfe çıktıklarında o dünyanın insanlarıyla bir arada var olabilmeyi öğreneceklerdir.
